تک مصرعی که بوی كلام خدا دهد . . .

از صد هزار دفتر دانش نكوتر است . . .

من به آن لحظه ی جادويی عشق ،

من به قطعيت ديدار تو ايمان دارم . . .

و تو را می جويم . . .

تو همان ثانيه ی پر تپش چشم گشودن به جهان . . .

که قسم مي خورم از شاخه ی گل ، پاک تری . . .

و من اينجا هزاران سال است كه تو را می جويم

و به آن لحظه ی جادويی عشق ،

و به قطعيت ديدار تو ايمان دارم . . .